ผู้ที่ยังไม่มีลูก ก็จะมีคนรอบข้างคอยพูดอยู่เสมอว่า
"เธอสองคนนี่อยู่กินมานานแล้ว เมื่อไหน่จะมีหลานปู่หลานย่าให้เชยชมสักทีจ๊ะ"
"ยายรอเลี้ยงหลานอยู่นะลูก รีบๆๆมีลูกกันเร็วๆๆนะ เดี๋ยวยายแก่เเล้วเลี้ยงไม่ไหว"
"เห็นลูกๆของพี่เขาไหม น่ารักน่าชังไปหมดนะ ของเธอมะไหร่จะมีให้
แม่อุ้มหน่อยละ"
"นี้เธอเมื่อไหร่จะตั้งท้องสักที กลัวหุ่นเสียหรืออย่างไร เดี๋ยวใครๆเขาก็แซงหน้าไปหมดนะ รีบๆทำเข้า"
นี้เป็นคำพูดของคนในครอบครัวและคนรอบข้างเราที่ให้กำลังใจเรราให้มีลูก เร็วๆ ซึ่งบางครั้งคำพูดเหล่านั้นก็คอยทำร้ายจิตใจเราให้เราหมดหวัง หมดกำลังใจและคิดอยู่เสมอว่าจะทำอย่างไร เราถึงจะมีลูกได้เช่นคนอื่นๆเขา ความหวังที่รอคอยมานานแสนนาน ไปทำเด็กหลอดแก้วหลายครั้งก็ไม่สำเร็จหมดเงินไปมากมาย ต้องเก็บเงินรอบใหม่แล้วก็ไปทำกีฟใหม่ในทุกๆครั้ง ร่างกายระบมไปหมด ไปหาครั้ง
หนึ่งก็มีคุณหมอ ครั้งแรก..แต่ยังไงเราเป็นผู้หญิงก็ย่อมอายทุกๆครั้ง โชคดีเบื้องบนคงเห็นใจได้มาอ่านในเน็ต พบว่าอาจารย์เทวฤทธิ์ อยู่สุนทร ช่วยเหลือให้มีลูกได้ จึงรีบโทรติดต่อเข้ามาหาอาจารย์ปรึกษารายละเอียดและเล่าเรื่องราวต่างๆของตน เองให้อาจารย์ทราบถึงประวัติและความเป็นมาของดิฉันให้อาจารย์ทราบทั้งหมด เพื่อให้อาจารย์ได้รับรู้และช่วยให้ดิฉันมีลูกในอีกไม่นาน ดิฉันบอกอาจารย์ว่าดิฉันขอนั่งรถไฟฟ้าในขบวนนี้แล้วกัน จะได้สำเร็จและมีลูกไวๆๆ รถไฟวิ่งฉึกฉักมันช้าไปขอนั่งรถไฟฟ้ามหานคร..ก็แล้วกัน หลังจากนั้นอีก 2 เดือน
ดิฉันก็ได้รับความสำเร็จคือท้องเรียบร้อย ดิฉันดีใจมากที่สุดที่อาจารย์ช่วยให้มีลูกได้ ดิฉันดีใจมากที่สุดที่อาจารย์ช่วยให้มีลูกได้และ ดิฉันจะเลี้ยงให้ดีที่สุดเลยค่ะ ลูกของดิฉันก็เปรียบเสมือนลูกที่เบื้องบนอุ้มมาเพื่อให้มาเกิดกับดิฉัน จะรักและทะนุถนอมเลี้ยงดูอย่างดีที่สุดเลยค่ะ ขอขอบคุณอาจารย์มากค่ะที่ช่วยให้สมความปรารถนา ลูกศิษย์อาจารย์ทุกท่านค่ะ สู้ๆๆนะ และรีบสมัครเข้ามาลงทะเบียนเป็นลูกศิษย์อาจารย์และส่งรูป
แต่งงานมา 6 ใบ แล้วท่านจะได้เป็นคุณ
แม่เหมือนดิฉันในอีกไม่นานค่ะ ขอให้อาจารย์และลูกศฺษย์อาจารย์ทุกคนจงมีความสุข สดชื่น สมหวัง ทุกๆคนด้วยค่ะ...